ingrid
  • 25 bemiddelingen in 25 jaar - een terugblik - deel 14

25 bemiddelingen in 25 jaar - een terugblik - deel 14

Verovering van een nieuwe baan. Blijspel in drie bedrijven, mede mogelijk gemaakt door Bosman & Vos. 

RH = Rob C.P. Hartings, Bestuurder MEE & de Wering
RvD = R. van Dam (destijds) Voorzitter Raad van Toezicht MEE & de Wering


Het begin

RH: Op een zeker moment trek je de conclusie: het wordt tijd voor een nieuwe baan. Direct daarna wil je ook die nieuwe baan. Het afscheid nemen is heel voorzichtig begonnen. Dus een afspraak gemaakt met Ingrid Venekamp. Eigenlijk verwacht je dan al snel een aanbod. Dat was duidelijk niet het geval. Ingrid wilde een diepgravend gesprek. Het ging pas aan het einde heel even over mogelijkheden. Eerst kwamen de beweegredenen om over te stappen aan de orde, de talenten en de valkuilen. De eigen ontwikkeling. Wat je zocht in de nieuwe baan. Wat het leuk maakte en wat zou het feest bederven?

Eerlijk is eerlijk, niet op alle vragen had ik een antwoord. Toch te snel naar de conclusie gesprongen? Dus huiswerk te maken. Uiteraard zouden er mogelijkheden komen, volgens Ingrid. Er zat het nodige aan te komen wat eventueel zou passen.

Er kwam een tweede gesprek. Daarbij stond een mogelijke functie centraal. In een kleinere organisatie, na een fusie die niet helemaal lekker was gegaan. In een moeilijke financiële situatie. Dat was een goede inschatting van Ingrid. Het opbouwen, het doorvoeren van veranderingen daar ging mijn hart sneller van kloppen. Ook de tak van sport sprak mij aan: welzijnswerk en cliëntondersteuning. Mensen die (even) in de knel zitten en steun nodig hebben om echt mee te doen. Teveel mensen die niet mee doen, die niet op het veld staan maar daarnaast. Sterker, soms achter het hek. Dat was een spannende opgave, waar ik mij moeiteloos aan kon verbinden.

RvD: De zoektocht naar een nieuwe directeur op een kwetsbaar tijdstip in een organisatie is lastig. Inschakelen van een goede professionele begeleiding is essentieel. Bosman & Vos, en Ingrid als consultant sloten het beste aan bij onze vraag.

RH: Ik werd gepresenteerd door Ingrid met een onomwonden toelichting. Dat advies komt nu nog wel eens terug: deze kandidaat heeft een sterke eigen mening en visie en daar stapt hij niet zo maar vanaf. Heb je daar als Raad van Toezicht ook zin in en wil je dat aan gaan? De voorzitter Raad van Toezicht had daarom bedacht die moet het niet worden, veel te eigenwijs, zo bekende ze in haar afscheidsspeech.

RvD: De presentatie van de kandidaten was prima, helder en duidelijk, en een mooie selectie van kandidaten. De keuze voor de Raad van Toezicht was niet eenvoudig, maar met een goede reflectie van Ingrid. Mijn primaire reactie om niet voor een eigenwijze, lastig te sturen kandidaat te kiezen werd door Ingrid professioneel teruggelegd. Waarom zou ik dat niet willen, was dat juist niet waar we behoefte aan hadden?

De trigger

RH: De procedure kende verschillende gesprekken. Ingrid zat er steeds bij. Ze gaf na afloop ook feedback. Die was raak. Ze vroeg aandacht voor de verbinding die tot stand moest worden gebracht. Dat gaat veel verder dan een sterk inhoudelijk verhaal. In deze fase kwam ook steeds de vraag naar voren: zij kiezen, maar jij moet ook kiezen. Is dit jouw droombaan? De eerste twee gesprekken kwamen meer of minder terug. Bij mij was er allang iets getriggerd. Ik wilde die baan. Ingrid vroeg om reflectie, het moet wel een succes kunnen worden. Het laatste onderdeel van de procedure was een presentatie plus discussie met een ruime delegatie van management, Raad van Toezicht en Cliëntenraad.

RvD: De selectie procedure is samen met Ingrid concreet ingevuld. Het werken met een casus en een presentatie vond ik van toegevoegde waarde. Rob kon zeker laten zien hoe hij acteert en dingen aanpakt.

RH: Je mocht laten zien hoe je een vraagstuk uit de praktijk zou aanpakken / oplossen. Daarvoor ontving ik ruim 10 cm aan stukken en een duidelijke vraag. De stukken maakte duidelijk dat er veel aan de hand was in de organisatie en dat de opgave voor de organisatie uitdagend was. Ik werd er stiekem ook vrolijk van. Opbouwen, tegen de stroom in. Ingrid gaf ondertussen kleine coachende hints, waar ik aan moest denken bij de wijze van presenteren. Dat ik zelf ook moest bepalen welke informatie ik wilde ophalen om te kunnen kiezen.

Ik koos voor een recht voor zijn raap-strategie. Er moest veel gebeuren en stevige ingrepen konden niet worden vermeden. Als er geen volwassen discussie mogelijk was, omdat het slechte nieuws niet werd verteerd, dan zou het niet mijn plek zijn. Er ontstond een leuke discussie. Twee leden van de Raad van Toezicht ontmoette ik voor het eerst. Zij leken de situatie anders te taxeren dan ik. Ik koos ervoor om het verschil van inzicht te benoemen en aan de hand van de feiten zoals uit de stukken bleek mijn taxatie uit de doeken te doen. Werd ik hierbij te stellig, was dit die visie en de volharding? Ik liet in ieder geval zien dat ik kon analyseren en niet weg liep voor een confrontatie. Mijn aanpak kwam dacht ik, hoopte ik, wel gedegen en goed uitgedacht over. Veel energie en bevlogenheid kwam als vanzelf los. Met verschillende deelnemers ontstond wel verbinding, samen de kar uit de modder trekken. Andere deelnemers hielden de kaarten strak tegen de borst. Kon geen hoogte krijgen van hun waardering voor mijn presentatie.

RvD: Voor de leden van de RvT die niet in de selectie commissie zaten was het wel een soort van overval. Met de selectiecommissie hadden we al gesprekken gevoerd, keuze gemaakt, aandachtspunt is wel om tijdig “het been bij te zetten” bij de andere leden van de RvT. Alle ervaringen bij elkaar en een goede terugkoppeling van de ervaringen gedurende het gehele selectieproces in RvT heeft een goede en gedragingen besluitvorming opgeleverd.

RH: Ingrid was tevreden. Ik had mezelf goed laten zien. Weinig tot geen opsmuk, dat past bij mij. Nu even kijken hoe dat werd gewaardeerd. Ik kreeg de baan.

De terugblik

RH: Na bijna 2 jaar kan ik zeggen dat deze baan heel goed aansluit bij wat ik wil en kan. De professionals, het management en de Raad van Toezicht daar kan ik “goed mee door de deur”. Het is heerlijk om deze organisatie opnieuw neer te zetten en op te bouwen. Er was wel wat meer aan de hand dan eerder gedacht. Ook de Raad van Toezicht had niet helemaal scherp hoe de situatie in elkaar stak. Onze doelgroep blijft inspirerend. Wat een talenten waar wij even het verschil voor mogen maken. Zou het zo weer doen.

RvD: Nu na bijna 2 jaar, het lijkt al veel langer geleden, is er ontzettend veel gebeurd. Het samenspel met de RvT is onder Rob ook veranderd. Transparanter en meer in verbinding. Noodzakelijk, zeker gezien de lastige periode waar we door heen moesten.

RH: Ik heb nadien met Ingrid verschillende keren contact gehad, ook enkele keren koffie gedronken. Fijn dat de vinger aan de pols blijft. Natuurlijk hebben we ook geëvalueerd. Daar hebben we beide weer van geleerd.

RvD: Ik heb geleerd van deze procedure en periode dat het essentieel is om scherp te hebben wat de vraag en behoefte van de organisatie is, wat is de koers, welke uitdagingen intern en extern zijn er, wie past daar het beste bij en hoe richten we het proces dan goed in en met wie. Elke keer zijn dat de eerste stappen die nodig zijn om succesvol te kunnen zijn. Daar heeft Ingrid zeker een bijdrage aan geleverd.

Rob C.P. Hartings, Bestuurder MEE & de Wering

R. van Dam,(destijds) Voorzitter Raad van Toezicht MEE & de Wering

 

Terug naar het overzicht

Deel deze pagina in uw netwerk

Wat we schrijven …

25 bemiddelingen in 25 jaar - een terugblik - deel 13

In 2007 heeft Ingrid Bosman & Vos Sandra Spanjaard bemiddeld als manager HR a.i. bij Vivium Zorggroep. Een goede match want Sandra werkt na al die jaren nog steeds bij Vivium Zorggroep! Ze werkt ook al 10 jaar samen met de bestuurder, Godfried Verkerk.

ingrid