Bridging the gap

In onze reeks ‘de escaperoom van de personeelstekorten in de zorg’ schreef mijn collega Marike eerder al over het belang van opleiden en een goed leerklimaat. In dit laatste artikel gaan we wat dieper in op de werkomgeving en de spreekwoordelijke generatiekloof, die in onze ogen best goed te overbruggen is.

Om de juiste condities te scheppen voor een ‘veilige’ werkplek, een goed leerklimaat en voldoende opleidingsplaatsen is het natuurlijk ook van belang dat we de verschillende generaties met elkaar verbinden. Die hebben elkaar nodig en misschien nu wel meer dan ooit. Vaak denken we heel goed te weten wat de ander nodig heeft. Maar is dat ook zo? Vragen managers, bestuurders en opleiders wel voldoende en oprecht door waar het de jongere generatie echt om gaat, als het op werkplezier aankomt?

De overbrugbare generatiekloof

De vooroordelen vliegen je vaak om de oren als je spreekt met ouderen (babyboomers) over jongeren (millenials, gen X) en andersom. Zo hoor je al snel “De jeugd van tegenwoordig is lui”, “Ze draaien geen fatsoenlijke diensten meer en zetten geen enkele stap extra” “Ze hebben niet echt hart voor het vak”. Maar de jongeren vinden de oudere generatie vaak “onhandig met techniek, teveel sturen op productie, ouderwets…”

Vooroordelen die vaak afleiden van het gesprek waar het echt om gaat, namelijk goede zorg en een fijn werkklimaat. Én bovendien vooroordelen die na een gesprek of wat meer onderzoek, een stuk minder ‘waar’ blijken te zijn. Hoe zorgen we dat we ook hierin van elkaar leren? Hoe overbrug je de spreekwoordelijke ‘generatiekloof’?  Voeren en faciliteren we die dialoog wel voldoende? Of duiken we meteen in ons patroon van met de vinger wijzen en polariseren?

Voer de dialoog

De grote oefening is kijken, vragen en luisteren. Zo veel mogelijk het gesprek aan gaan, de vraag te stellen zonder meteen een oordeel te vellen of een ‘diagnose’ te stellen.

Zo leren we weer kijken en luisteren naar de ander. Want: hebben jonge getalenteerde mensen niet ook gewoon een groot hart voor de zorg en hun vak? Zijn ze niet meer op de hoogte van de laatste innovaties en nieuwste technieken? Hebben ze tijdens hun opleiding niet nog beter geleerd om te reflecteren op hun eigen handelen, moeilijke gesprekken te voeren en feedback te ontvangen en te geven?

En kan de jongere generatie niet ontzettend veel leren van de vakgenoten met jaren ervaring? Collega’s die de lastige gesprekken al meermaals hebben gevoerd? Die al heel vaak met families van de patiënt gesproken hebben? Heel veel verschillende ziektebeelden en patiënten hebben gezien? En die vaak een echte specialist of expert zijn?

We hebben al zo vaak ingevuld wat we denken wat goed is voor de ander, zonder gevraagd te hebben wat hij of zij wil of belangrijk vindt.

Goed werkgeverschap

Daarnaast is het ook aan de werkgever (bestuurders, managers en HR) om gehoor te geven aan de behoeften qua secundaire arbeidsvoorwaarden. We parkeren voor nu de oplossing ‘meer salaris’ omdat dit ook een complex vraagstuk is waar de invloed van een HR manager, bestuurder of opleider niet altijd toereikend is. Wat wél kan, is kijken hoe we het werk inrichten, hoe we zorgen dat de professional de ruimte krijgt om zijn of haar werk goed te doen. Geven we – waar mogelijk – voldoende gehoor aan wensen qua secundaire arbeidsvoorwaarden? Want de wensen van de jongere generatie zijn anders en vaak veel makkelijker in te vullen dan men nu denkt. Soms is het een heel simpel in te willigen verzoek, zoals zo veel mogelijk kunnen deelnemen aan de wekelijkse voetbaltraining of Zumba les.

De verbinding

Om uit een escaperoom te komen, moet je samenwerken aan de oplossingen op vraagstukken en uitdagingen. Daar is verbinding voor nodig, tussen de bestuurskamer en de werkvloer, de oudere generatie en de jonge millenial en de patiënt en zorgverlener. Ga het gesprek aan en wees bereid je te verplaatsen in de ander. Moeten alle bestuurders dan nu gaan Snapchatten? Dat niet… hoewel Diederick Gommers met Instagram en de bereidheid om de dialoog aan te gaan een mooi voorbeeld heeft gegeven. 

Heb je ideeën over dit vraagstuk? Mooie voorbeelden of zou je zelf eens willen sparren? Neem gerust contact op met Marike of mijzelf.